“Vrijdag ga ik naar de kapper. Ik wil graag highlights, maar ik weet niet of het gaat lukken” zegt Sanne. Ze heeft last van psychoses en is bang dat de stemmen die ze hoort en die haar opdrachten geven te nadrukkelijk aanwezig zullen zijn. Even daarvoor had ze me verteld dat ze geen doelen meer had in het leven omdat ze (zoals ze zelf zei) ‘uitbehandeld was’. Ik vroeg door over de manier waarop de stemmen haar belemmerden, welke gevolgen dit had en of er ook momenten waren waarop de stemmen minder invloed op haar hadden. Die momenten waren er, tijdens wandelingen of als ze rustig op haar kamer zat.
We spraken over haar draagkracht en een manier waarop ze de momenten dat zij zich sterker voelde dan de stemmen, kon vergroten. Zo kwamen we op het idee dat het zetten van highlights misschien niet in één keer, maar wel in een aantal stappen bereikt kon worden. Haar draagkracht om een lange tijd stil te zitten in een overprikkelende omgeving, was nog niet groot genoeg en de stemmen waren te sterk. In kleine stappen is er naar dit doel toegewerkt. Zo werden er afspraken met de kapper gemaakt om de eerste keer, alleen het haar te wassen, een tweede keer het haar ook te knippen enz., tot de succeservaringen groot genoeg waren geweest om ook de highlights te kunnen zetten. Voor ieder bezoek aan de kapper zou Sanne er wandelend naar toe gaan om haar draagkracht te vergroten, waardoor ze de drukte in de zaak en de aanwezigheid van de kapper kon verdragen.
Voor Sanne pakte dit goed uit, na een aantal bezoeken, kwam ze terug met de highlights die ze zo graag wilde.
Bij het wederkerig groeiproces gaat het hierom. Het proces gaat uit van wensen en verlangens. Het richt zich op het vergroten van draagkracht zodat iemand, ook als er gedacht wordt dat hij of zij is ‘uitbehandeld’, toch nog perspectief heeft. Het accent ligt niet op de ervaren problematiek, maar op het versterken van iemands innerlijk potentieel zodat hij of zij op den duur sterk genoeg wordt om het leven aan te kunnen.
